Sanatsal başarıları kadar aile ve özel hayatındaki detaylarla da sanat tarihimizin en dikkat çeken isimlerindendir Füreya Koral, tıpkı mensubu olduğu ailenin neredeyse bütün fertleri gibi… Meşhur Şakir Paşa Ailesi’nin bir üyesi olarak Büyükada’da doğmuş, Notre Dame de Sion Kız Lisesinin ardından İstanbul Üniversitesinde felsefe öğrenimi görmüş ve keman eğitimi almıştı.

Kısa süren ilk evliliğinin ardından ikinci evliliğini milletvekili Kılıç Ali ile yaparak Ankara’ya yerleşti. Geçirdikleri Atatürk’lü yılların ardından Gazi hayata gözlerini yumunca eşiyle birlikte İstanbul’a taşındı. Çeviriler yapıp müzik eleştirileri yazarak hayatını geçirirken verem teşhisi ile karşı karşıya kaldı. Ve bu bir son değil, aksine yeni bir hayatın başlangıcıydı.

İsviçre-Leysen’deki bir sanatoryumda tedavi görmekteyken teyzesi Fahrelnissa Zeid oyalanabilmesi için Koral’a seramikle ilgili bir takım malzemeler gönderdi. Hastanede geçirdiği iki yılda seramik hayatının bir parçası olmuştu bile… Tedavisi bitince çalışmalarını Paris’teki seramik atölyelerinde sürdürdü, buralarda geçen iki yılın ardından ilk seramik ve taş baskı sergisini açtı.

1951’de Paris’teki ilk serginin hemen ardından ülkesine döndü ve ilk iş olarak Paris’te yaptırdığı fırını Türkiye’ye getirtti. Çalışmaya başlayacaktı ki tekrar hastalandı ve tedavi olmak için tekrar Paris’e döndü. Hayati risk taşıyan önemli bir operasyonla hastalığı ameliyat masasında bırakarak tekrar ülkesine kavuştu. Eşi Kılıç Ali’nin seramiği bırakmasını istemesi üzerine ise 19 yıllık evliliğini sonlandırma kararı aldı.

Halk geleneğini devam ettiren fırınlarda ve Eczacıbaşı fabrikasında pişirdiği seramikleri bir süre sonra Şakir Paşa Apartmanı’nda kurduğu ve içinde 20 yıl çalışacağı bir atölyeye taşıdı. Burası aynı zamanda Türkiye’nin ilk özel seramik atölyelerinden biriydi.

Füreya Koral amatörce, yani severek başladığı işi tutkuyla yaptığı bir sanata dönüştürmüş, ülkedeki ilk Türk profesyonel kadın seramik sanatçısı olmuştu. Seramiği mimaride kullanmak, geleneksel Türk sanatı çiniyi çağa uygun biçimde yorumlayarak tekrar canlandırmak onun öncülük yaptığı konulardı.

Artık eserleriyle konuşuyordu. Ankara’da Ulus Çarşısı’na, İstanbul Manifaturacılar Çarşısı’na, yine İstanbul’da Ziraat Bankası’na, Divan Oteli’ne panolar yaparak sanatının en iyi örneklerini verdi. Mahallle, Evler, Yürüyen İnsanlar… Onlarca yıl bu gibi çok sayıda eserler veren Füreya Koral tekrara girdiğini düşünerek seramiği bıraktığını açıkladı. Sonrasında daha sakin bir yaşama çekilen sanatçı o zamana kadar Paris’ten Washington’a, Meksika’dan Prag’a 32 sergi açmış, Türkiye’den ve dünyadan pek çok ödül almıştı.

Füreya Koral, 1997’de 87 yaşında İstanbul’da hayatını kaybetti. “Yaşam öyküsü deyince, neden bahsetmeliyim? O kadar güç bir şey ki bu… Çok karışık bir hayatım vardır benim…” Bir röportajı sırasında kullanmıştı bu cümleleri… Yaşadığı hayat gerçekten de roman gibiydi, zaten Ayşe Kulin imzasıyla Füreya adında biyografik bir romana dönüşmekte de gecikmedi.